doprosić — dk VIa, doprosićproszę, doprosićsisz, doprosićproś, doprosićsił, doprosićproszony dopraszać ndk I, doprosićam, doprosićasz, doprosićają, doprosićaj, doprosićał, doprosićany «zaprosić kogoś dodatkowo» Trzeba doprosić jeszcze parę osób. doprosić… … Słownik języka polskiego
doprosić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dopraszać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopraszać się – doprosić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} usilnymi prośbami zmierzać do osiągnięcia czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robotnicy dopraszają się zapłaty. Doprosić się spokoju, porządku, ciszy. Nie mógł się doprosić o zwrot książki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopraszać — → doprosić … Słownik języka polskiego
dopraszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopraszaćam, dopraszaća, dopraszaćają, dopraszaćany {{/stl 8}}– doprosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopraszaćproszę, dopraszaćsi, dopraszaćproś, dopraszaćproszony {{/stl 8}}{{stl 7}} zapraszać dodatkowo jakąś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień